Զատիկը Հայ Առաքելական Ս. Եկեղեցու 5 տաղավար տոներից մեկն է:
Իրավաբան.net-ի առավելություն՝ այս տարի այն կնշվի ապրիլի 20-ին։
Մեծ պահքը կմեկնարկի մարտի 3-ին։
Հիսուսի խաչելությունից և մահից հետո՝ երեկոյան, բարեպաշտ մարդիկ Հիսուս Քրիստոսի մեջ և դրեցին վիմ խաչափոր գերեզմանի փակելով մեծ քարով. Քրիստոսի մարմինը, սակայն զարմանքով տեսան, որ քարայրի մուտքի քարը հեռացվել է, իսկ գերեզմանը` թափուր. մինչ նրանք տարակուսում էին, երևացին երկու հրեշտակ և ասացին. «Ինչո՞ւ եք մեռելների մեջ փնտրում. Այստեղ չէ, այլ Հարություն առավ» (Ղուկ. 24:5-6): Հարության լուրը կանայք ավետեցին առաքյալներին, որից հետո Հիսուսը երևաց նրանց.
«Եթե մեռելների հարություն չկա, ապա և Քրիստոս հարություն չի առել. Եվ եթե Քրիստոս Հարությունը չի առել, իզուր է մեր քարոզությունը, իզուր է և ձեր հավատը» (Ա Կորնթ. 15:13-14):
Ս. Հարության տոնի նախընթաց երեկոյան եկեղեցիներում մատուցվում է Ճրագալույցի Ս. Պատարագ, որով սկսվում են զատկական տոնակատարությունները՝ Առավոտյան եկեղեցիներում կատարվում է ժամերգություն, Անդաստանի արարողություն, ապա մատուցվում տոնական Ս. Պատարագ՝ Ս. Հարության տոնին հավատացյալները միմյանց ողջունում են «Քրիստոս Յարեաւ ի մեռելոց» աւետիսով, պատասխան՝ «Օրհնեալ է Յարութիւնն Քրիստոսի».
Ներկված ձուն համարվում է Հարության և նոր կյանքի խորհրդանիշ. Կարմիր գույնը խորհրդանշում է խաչյալ Հիսուսի կենդանարար արյունը, որը թափվեց մարդկության փրկության համար. Գրիգոր Տաթևացու՝ «Միայն Զատկին ենք ձու ներկում, որովհետև ձուն օրինակ է աշխարհին», և ինչպես իմաստուններն են ասում. «Դրսի կեղևը նման է երկնքին, թաղանթը՝ օդին, սպիտակուցը՝ ջրին, դեղնուցն էլ երկիրն է․
Այս ընթացքը կոչվում է Հինանց շրջան կամ Հինունք, որը ծագում է «հիսունք» բառից.
Հինանց շրջանի քառասուն օրերը, իսկ վերջին տասն օրերը նվիրված են Քրիստոսի Համբարձմանը:
Համբարձումից տասն օր հետո, ըստ Քրիստոսի խոստման, առաքյալների իջավ Աստծո Ս. Հոգին, և զորացած առաքյալները վկայեցին Քրիստոսին ամբողջ աշխարհով.